ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Но неговото чувство за тоа дека е Германец никогаш не беше застрашувачко.

22 Може да се осети во Кантовата употреба на зборовите “имај смелост” и “биди храбар” неговото чувство дека претходните генерации се препрека за прогресот на човештвото.

Со почит кон романтизмот и Штајнер, од секогаш сум бил импресиониран од Бојсовите цртежи насловени Kadmium.

Понекогаш го охрабрувал стадото да создава сопствена топлина, како тогаш кога рекол дека “секој човек може да биде уметник”, а понекогаш го прекорувал поради тоа што не ја чувствувал неговата топлина врз себе - што е проекција на неговите чувства за родителската рамнодушност.

Само на крајот ја почувствува одговорноста за Германија, кога почна да го обработува прашањето на екологијата.

Уметноста за него била средство за преправање на телото и сликата за себе која зависи од телото - и на тој начин да ја преправи уметноста, повторно да ја вкорени во телото.

Во неговата уметност, значи, се префрлувал напред- назад помеѓу улогата на овчар кој се грижи за стадото - извор на топлина - и на стадото на кое му е потребен овчар за да се стопли.

Сепак, неговиот почит за античките авторитети со кои се согласуваше е споен со неговото непочитување на оние со кои тој не се согласуваше.

Биди храбар да ја употребуваш сопствената интелигенција!“

Се сомневам дека таа идеја ќе може да ја потисне бугарската ако остане само како чисто и голо спротивставување па затоа српската идеја би имала голема полза од еден свој сојузник кој би бил остро спротивставен на бугаризмот и кој би содржел во себе елементи што ќе можат да го привлечат народот и кои ќе му бидат блиски на неговите чувства, и кои ќе го отцепат од бугаризмот.

Тој нејќеше да падне таква сенка на неговото чувство, а освен тоа сега му се чинеше - можеби со право - дека ова момче ќе може да го загрее за себе само ако успее да му ја претстави својата потреба како една заповест од животот.

Во турнирската сала, пред очите на тиха публика, тој ги смислува, како сосем отсутен од стварноста, своите потези или пак прошетува со одмерен чекор меѓу шаховските столчиња, погледнувајќи ги позициите на другите табли, а изразот му е задлабочен, продуховен, и некако само од себе му се налага да ја чувствува својата важност и како случајно да погледне во публиката сакајќи да види дали се одразува на неа сугестивно тоа негово чувство.

Уште повеќе, доколку елементите на творечкиот дух се аналогни со елементите на подлабоката стварност, а неговото чувство обврзно поврзано со Космосот, „внатрешната форма” претставува непосреден рефлекс на таа подлабока, но во исто време и „космичка” стварност.

Не престана да ја сака; неговите чувства кон неа останаа исти.

Тоа по што човештвото се разликува од животните е неговата моќ да создаде систем на звучни знаци кои ги претставуваат не само неговите чувства и идеите за надворешниот свет туку и неговиот внатрешен свет.

И доколку времето не е само категорија на траење и менливост туку и оска на правдата – вистина е дека современата македонска поезија, најсуптилно меѓу сите творечки дисциплини, откри една значајна и филозофска и психолошка посебност на македонскиот народ: неговото чувство за временска дистанца; чувстото да ја различи минливоста од трајното.

Можеби затоа што Милан беше ѕидар, времето секогаш имаше влијание врз неговото расположение и неговите чувства.

Во друштво со неа крај морскиот брег, брановите звучеа како погонска сила за неговите чувства, дуваше освежувачки солен воздух со блага доза на афродизијак, добрата риба беше предобро приготвена и белото вино толку лесно му се лизгаше низ грлото правејќи сѐ пред него да биде рамно и проодно до бескрај.

Кој е тој анонимен диктатор на моите мисли, со кого јас, со силата на потписот се обврзувам да ги делам неговите чувства, да ги преземам како сопствени (не треба да се потцени тука димензијата на потписот како гарант), па станувам негово шизофренично алтер его?

Да го повикува неговото чувство за одговорност, во однос на неговиот син.

Но само еден месец подоцна, институционалните противници на ОСС им нанеле уште еден удар на обидите на Донован за единствена организација.

Несомнено, промената на името во ОСС претставувало напуштање на „белата“ пропагандна мисија, но истовремено тоа претставувало и реализирање на желбата на Донован за име што ќе го покажува неговото чувство за „стратегиската“ важност на разузнавачката служба и на тајните операции во современата војна.

Таа напнатост почнуваше да тежи кон неговото чувство врз тенката нишка на која се држи конечната смисла на бракот.

Тој не може да ја следи нишката назад кон она што некогаш бил, ниту пак она што некогаш бил може да дојде до она што тој сега е; тоа затреперување на нишката само растреперува некои негови чувства, како нејасно сеќавање, и тој почнува да плаче.

Плаче како мало дете. Неговата мајка вади марамче, ги брише неговите солзи, а потоа и мрсулите кои потекуваат по неговите масивни мустаќи.

На поставеното прашање за неговите чувства кон Маре речиси со иронија забележа дека нема потреба да си вообразуваат работи што се надвор од секоја логика.