негов (прид.) - кутија (имн.)

Тој еден Мичо од Комитетот, еба си му името такво, тогаш беше еден од кандидатите, ама жив човек глас во неговата кутија не сакаше да фрли. Го мразеа луѓето.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Речиси никогаш овој човек не беше одминат од патниците - секој по нешто ќе пуштеше во неговата кутија.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
— Ете така, ви се направи ќевот, на вашето нека биде, ама лошоарно, вие си го направите! — и го покани Шпира да го наполни лулето од неговата кутија.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
За тоа време, јас се приближив до неговото кутиче, го зедов писмото, го ставив в џеб, и го заменив со препис (барем што се однесува до надворешниот изглед) што претходно внимателно го направив кај мене дома, имитирајќи го монограмот Д., мошне умешно, со печат направен од леб.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)