најубав (прид.) - цвеќе (имн.)

И ова беше мала калкулација на чувствата, за сметка за задоцнетиот одговор на мојата мајка, која самуваше на балконот со своите најубави цвеќиња во градот.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Сал нејзиниот мирис како далечен облак од јасмини лимони кринови од најубавите цвеќа се истура млако врз тремот.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
На еден состанок на големците најде за потребно отворено да праша: „Кој од нас не сака да одгледа најубаво цвеќе?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ајде, нека се јави тоа маже! Молчите, нели!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)