најубав (прид.) - насмевка (имн.)

Мајка како мајка: додека чека на компјутерскиот екран синот да ѝ дарува дневна доза најубави насмевки во кожурка од свилена буба реди сѐ што се крие во неа и саде се чуди колку бил замрсен животот и колку време треба да се раздипли сето што се збрало во кожурката од свилена буба.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
5. Дрвото е најубавата насмевка на животот Пријателе, како птицата се селам без мото Кога читам пејзаж окото ми се разубавува Кога полудувам, предел сум кој утешува Кога починувам, во глетка преминувам Дрвото е најубавиот пријател на погледот.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)