најубав (прид.) - град (имн.)

Ти знаеше дека за мене Париз е најубавиот град на светот, па ми контрираше, но не за долго.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Беа изфрадени најубавите градови во тоа време, во култна архитектура.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Тогаш ти ми се обрати: "Ова е најубавиот град на светот, град на иднината, каков Париз, каков Лондон, каков Рим".
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Колку убавини да се среќаваат во Париз, сепак, кога се слуша за неговите идни развојни концепции, кои треба да станат стварност по триесетина години, кај секого оживува своевидна заинтересираност, зашто се смета дека во периферните длови на овој град ќе изникне нешто екстравагантно, нешто единствено, зашто се знае дека тоа се случува во најубавиот град на светот.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)