најубав (прид.) - е (гл.)

Прекрасни петнаесет дена! Дома како дома: свој кревет, своја соба, сѐ на свое место, не попусто се вели, секаде е убаво, ама како дома- никаде. Најубаво е дома.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Трча така, го загледуваат и чевлињата одеднаш не се чевлиња, туку кој ги носи најјунак е, кој ги носи најубав е, кој ги носи е сето она што селаните најмногу го ценат и сакаат.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Еден ден или една ноќ, вели Никифор, најубаво е да умреш додека си вљубен...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Единствено брат ми недостасуваше. Влегов во неговата соба: пустош.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
А ја гледаш сега Султан-Муратовата џамија? Најубава е од сите.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)