најголем (прид.) - навреда (имн.)

Тажно рече: - Несреќно мое момче, сега слепо, куцо ќе ми одиш цел век! - па потоа со најголеми навреди ѝ се нафрли на проклетата муза.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
За луѓето на кои верата им дозолуваше да имаат кучиња тоа беше најголемата навреда што можеше да им биде нанесена.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Не слушајте го будалата, - велеше со најголема навреда за себе и дури тогаш се враќаше на случајот.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)