најголем (прид.) - врева (имн.)

Ни најголемата врева по улицата пред дуќанот не можеше да му ги оттргне очите од неговиот прецизен труд.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Оздола доаѓаа луѓе, старци, жени некои ги носеа на грб зашто не можеа да одат, а најголемата врева доаѓаше од воловите, коњите, козите, кучињата што останаа заробени во селото: се измешаа сите гласови и се слушаше нешто страшно.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)