наш (прид.) - мислење (имн.)

Нашето мислење, во „Маргина“, е дека дури и политиката ни е подобра од културата.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Но корените на „модерниот“ кончетизам, по наше мислење, сепак се во Италија, онаа Италија на Фичино и Пико дела Мирандола, кога во Фиренца беше промовиран човекот како deus in terris, и кога потоа хелиоцентризмот стана научен факт, кога откритието за бескрајот на светот на тогашниот човек му создало такви проблеми какви нам денес квантната теорија.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Кога еднаш ќе сфатиме дека законот за слободен пад е во согласност со геометриската прогресија затоа што тоа е една категорија на нашето мислење, можеме себе си да си ја поставиме задачата тоа да го изразиме и поинаку.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Ова, по наше мислење, не е значајно само за Греко туку претставува пресуден нов елемент за разбирањето на маниризмот. El Greco, Автопортрет Margina #26-28 [1995] | okno.mk 211 okno.mk | Margina #26-28 [1995] 212 Margina #26-28 [1995] | okno.mk 213
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Кога „средиштето” повеќе не се држи, ниту доживувањето на сопственото јас, ниту доживувањето на сопственото тело не можат да го задржат својот идентитет, Muller интегритет и виталност, и индивидуата се стрмоглавува во состојба која на крајот резултира во состојба што, според наше мислење, може да се опише како состојба на „хаотичен не- ентитет”.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Дури и кај филозофијата, којашто е „најчиста“ дисциплина, нејзиното технизирање, т. е. математизирање на филозофскиот дискурс - и обратно - „филозофикацијата“ на техниката - е вистинската цел на нашето мислење.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Последиците што нужно мора да следат од едно такво движење Маргина 35 147 на нашето мислење (и делување) во спротивен правец се незамисливи.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
„Хиероглификата“ во таа смисла е и израз на самодоволност и презирање на интелектуалното партнерство. 242 okno.mk
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Доколку веќе “метафизичката” проблематика се остава отворена, онака како што се прави тоа да � соодветствува на состојбата на нашето мислење во премин, сепак треба барем да ги претставиме “тенденциите”.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
„Криење“ на „чистини“ (...) Кога преовладуваат чистотата и нескриеноста настанува, по наше мислење, класиката. Кога преовладува скриеноста настанува маниризмот.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Друго: дали тие два изворни геста можат барем естетички да се “интегрираат”?
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)