насмеан (прид.) - око (имн.)

Црнецот има благи, детски насмеани очи; ако се бара, во нив ќе се најде љубов.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Тетка ти забележа дека си бил ретко убаво детенце – со црна кадрава коса и црни насмеани очи.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Едната со долг фустан, русокоса како неа, со насмеани очи, ти се чини ќе прозборува.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
Кога се исправи со стиснати тупаници за првпат го виде неговото лице со ниско чело умни, повеќе потсмешливи отколку насмеани очи и усни, што не беа калап за забите, ни мера, рамномерност, соодветност за женскиот нос и меката брада.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Ја сретнаа две насмеани очи на момчето, кое подаде рака и поздрави на германски.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
И како да беше слезен од оние плакати на кои млад црнец, кадрав, со бели заби и ситни насмеани очи, открива голема тајна - „Себура е највкусното кафе на светот“.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)