мртов (прид.) - не (чест.)

Море, какво женење, му рекле, мртви не може да се женат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сигурно живите не го знаат, а мртвите не можат да го кажат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Се плашиш? — Само мртвите не се плашат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Спасувај ги живите, викам, на мртвите не им треба помош!
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- Зошто? На мртвиот не му треба ни прстен ни оков.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Не јадев. Мртвите не простуваат, мислев.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Онисифор Мечкојад никогаш не се смеел, никогаш гласно.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Ако мртвиот не дошол и самиот да си касне за душа, некој друг нѐ демне и ни ги мери чекорите кон неврат. Кој - не знаев.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Во таа година Балзак објавува една од своите сто и повеќе книги (Чичко Горио), и со заслуга на Василиј Априлов во Габрово е отворено првото бугарско народно училиште.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Во далечина плачеше ноќна птица.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Тогаш, две години пред раѓањето на српскиот социјал-утопист Пелагиќ и две години по смртта на францускиот социјал-утопист Фурие, припадникот на движењето Млада Германија, Гуцков, проповеда во својата литература еманципација на жената напаѓајќи го црковниот брак; во Македонија, негде во Леринско, потурчени се сосила три девојки, четвртата е силувана и оставена на пченкарна нива со пресечено грло, и убиен е негде во Скопје поетот мечтател Селџик-бег, Турчин и заштитник на православната сиромаштија; мртов не ќе го види уништувањето на шумите на тој народец кога во Европа почнува засиленото садење на борови.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Гледам, си се накитил со неговиот прстен.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Тоа е лична заповед на генерал Деникин и јас ни мртов не сум спремен да ја погазам.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)