мој (прид.) - употреба (имн.)

Во мојата употреба на поимов, различните култури на некој начин се „осудени” една со друга да стапуваат во контакт (сеедно дали тие тоа го сакаат или не) и влијаат едни на други (повторно, без оглед на нивните желби).
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Сѐ што сакав да направам, со мојата употреба на терминот “разговор” беше да укажам на нешто што е очигледно, нешто што било вешто скриено на површината на нештата така што никој да не го види.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Како што вели Витгенштајн (во поинаков контекст), “Го имаш тоа што го имаш, и тоа е сѐ (што имаш)”.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)