мој (прид.) - исказ (имн.)

Ако моите искази си го задржуваат правото на сомневање, запрашаност, воздржаност, огради поради незнаење итн., политиката, моралот и правото (кое не го мешам со справедливоста) си ги осигуруваат и се разбашкаруваат во обманата и чистата совест - и секогаш се наклонети кон тоа да бидат или да прават нешто друго одошто се моралот, политиката и правото. 4Дали тоа го изведувате од својата филозофија? 4Што изначи “изведува”?
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
- Кога? Каде се случи тоа? - прашуваше тој речиси задишан.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Кога го слушна последниов мој исказ ми се причини дека човекот почна да трча.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
ТЕТИН ПОЛ: Мене така ми се стори, и нема таква сила, која би можела да ме натера да го изменам мојот исказ. okno.mk | Margina #17-18 [1995] 189 ТЕТКА ЖЕЊА: Ајде - де, Пол... продолжи... ти сега се распали.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Го ставав, значи, пред нивните очи под сомнение нашето авторство на идеалите за кои се боревме, што секидневно ги проповедавме во настапите пред несреќните граѓани повикувајќи ги да соработуваат со нас и да ни се придружат.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Така ги сфатив или протолкував покретите со кои се чинеше дека се придвижува кон мене иако не беше сторил ниту еден чекор).
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Мислам дека уште во тој момент, додека го образложував овој дел од мојот исказ, знаев дека ќе бидам погрешно сфатен; дека моите соборци ќе помислат дека се обидувам на нашата борба да ѝ одземам некои од нејзините основни вредности.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Индуцира? Согледува последици? Заклучува?
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)