мој (прид.) - зрак (имн.)

„Да се видат сите добра од случајот на една проба; со сенките е како кога“.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Какви сенки, каков облак Прстот Висок овде собрал; сѐ го чува мојот зрак!“
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Но сонцето, кое од небото гледаше што се случи со стариот даб, налутено рече: - Штом не сакаш да пееш и не ги почитуваш старите, не ти давам да им се радуваш на моите зраци! - и се скри зад еден облак.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Вртисенка паднал подан и потонал во тој мрак.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)