мој (прид.) - врати (имн.)

Кога им кажав дека го познавав татко им Хрант уште од 1936 година, тие го прославија моето враќање како историски чин на книжарницата.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Првите денови после моето враќање од Парис бев весела и среќна, ми се чинеше ќе полетам.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
По моето враќање од Париз морав и на неа да и кажам дека е готово со мојата врска со Филип и дека се зљубив во некој што е толку години помлад од мене.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
До моето враќање во колеџот академските луѓе веќе беа длабоко вознемирени од насловната страна на тогашниот Evergreen Review, а да не ја спомнуваме неговата содржина.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
А еве и јас по триесет години откако Тито раскина со Сталин, го откривам воскреснат неговиот култ при моето враќање во Албанија.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Помислив дека започнува да се одвива варијантата на негативното сценарио на моето враќање во Албанија.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
На другата страна од разгледницата со легенда Прованса Мистичните маслини, вие потсетувајќи на питата тикуш (со пилешко месо и јајца), која мајка ми ја подготви по моето враќање од Албанија, според крајот од романот Атеистички музеј пишувате дека можеби питата ќе биде уште повкусна ако се стават и исушените цветови на мајчина душица, рузмарин и маслини.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Трагичната, фантазмагорична сказна од моето враќање во Албанија со години ја потиснував во себе, сметајќи ја повторно со некаков наивен круг на илузии дека цената на мојата жртва е премала пред непогрешливоста на татковината!
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Имав чувство дека сум открил некакво ново значење, ново време на татковото низ моето враќање во Цариград и сум ја предал неговата порака на други автори слични по судбина и ориентација.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Природно ме следеше неумоливата судбина на парадоксите, наследена од моето егзилско семејство.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во тие услови се одвиваше и моето враќање во земјата.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
ЕПИЛОГ И така завршија моите први дипломатски години.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Не мина многу време од моето враќање од Тунис и државата Палестина, федерацијата Југославија која ја претставував започна да се распаѓа во повеќе држави по силни братоубиствени војни кои не ги познаваше повоената европска историја.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Дипломатијата добиваше нови репери од националистичките агенси. Тоа се насетуваше на сите страни...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Како последен храм во верувањето во татковината на животот ми остануваа татковите книги на кои можев вистински да им се доверам крај животот на мојата Мајка кои ги довардуваше до моето враќање.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
„Ќе седам,“ реков, местејќи фотеља до креветот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
И покрај тоа што во тие триесетина години по моето враќање дома некако се зближивме, меѓу нас остана трагата на некогашната омраза, и нешто не ми даваше да легнам покрај неа, на онаа страна од креветот на која, до својата смрт, лежеше татко.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Мајка очекуваше само еден збор, од мене, од мојот неколкумесечен престој во Франција, а тоа беше зборот за моето враќање.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)