мој (прид.) - вечна (имн.)

А притоа, да признаам, како да не верувам дека нешто слично му се случува и на некој друг.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Имаше израз на лицето како да бара нешто значајно во своето сеќавање: Но да се вратам уште еднаш, драг пријателе, на мојата вечна Шпанија во мојот живот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Нема зборови кои би можеле да ти ја изразат мојата вечна благодарност...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Ете, тоа е таа моја вечна несреќа: Ништо посебно не се случува а јас сепак работите ги доживувам како зголемени непријатни слики и тоа не само некогаш, туку постојано, и таквите глетки од утро до мрак ме потресуваат.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)