Дури по многуте нејзини лелекања што ги избегнував тргајќи ја слушалката од увото, разговорот фати нормален тек, поточно Роза спомна дека денес би можела истовремено да плаче и да се смее бидејќи во овој момент ѝ се причинувало оти животот ѝ се движел на патерици!
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Катерина го извлече листот од машината, потскокна од столот, и истрча од собата веројатно водена од некој занес што слободно можев да го сместам помеѓу многуте нејзини збунувачки постапки.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)