мил (прид.) - татковина (имн.)

„Ајде тие в зандан, бре брате, в Скопје загинале, ајде тие млади, бре брате, животта си дале, ајде за нашата, бре брате, мила татковина“.
„Од борбата“ од Блаже Конески (1950)
Стопанот ни миловал, та ни оставил на векот славен Бугарски народ от 5 милиони, со хобав и сладок јазик бугарски, со хубава книга, от којато толко други славјански племена црпат наука, та сега да си оставим нашата мила татковина, нашата народност, сладокот наш јазик и хубавата наша златна бугарска книга, пак да се погрчем? Не дај Боже? Чувај Боже!...
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Срдечно ќе ја одбележиме независноста на нашата мила татковина.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)