мек (прид.) - стапка (имн.)

Имаше меки стапки, имаше едно проклето чувство, на половична присутност, на половична будност, еден голем дел од него талкаше некаде изгубен, но тоа беше единствениот начин да се поминат сите тие идни денови, навредлив но неизбежен.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)