мек (прид.) - звук (имн.)

Трубата продолжи. Не молкна. Исипа полни, кадифено меки звуци.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Мекиот звук на сув, нагмечен снег му стана некако топол во студенилото околу него.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Низ нејзините меки звуци сакав да го довикам барем за малку одминатото драго лето.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)