мал (прид.) - прозорец (имн.)

Тоа е типично старовремска германска куќа, со тесни и мали прозорци, дрвени скали, ли се извишуваат стрмно, на високо; со чардаци кои, додека одиш, скрцкаат; со големи одаи, приемни, спални и многу други простории.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Го видов, верно беше мал по своите димензии, но вакви мали прозорци има и во други градови и места во светот.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Беше уште многу рано. Одвај првата виделинка се лепеше за малиот прозорец, кога се крена тој невообичаен, настрвен лаеж на кучињата.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
На источниот ѕид од колибата беше мало прозорче, со заматено стакло, низ кое одвај се пробиваше дневната светлина.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Сега се отвори мало прозорче во хаосот на неговата мисла и таа дозволи танка линија светлина да му навлезе во мислата и тоа предизвика да се сети на отворениот театар што го градеше тој.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Неговите денови не беа поразлични од ноќите, но сепак деновите имаа танки мали прозорци, како пукнатини, низ кои необични интервали од замаглена светлина навлегуваа во темнината.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Како и секогаш. од малиот прозорец на сивата куќа го гледаше Ана.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Под ридот гробишта, а под нив, бараки наредени како под врвца – долги, со тесни, мали прозорци низ кои, поради железните решетки, небото се гледа во квадрати.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Пред мене гледам наредени долги згради, со широки врати и високо мали прозорци со железни решетки.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Стоиме вгледани во сивата трикатна зграда, со малите прозорци и затворените капаци.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Меѓу дрвјата се гледаат за миг и дури истрчуваат на улица малите прозорци со резбарени обоени капаци.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Впрочем, сите кровови се покриени со трска; врбата, дабот и двете јаболкници се навалија врз нив со своите широки крошни.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Само на две места има оставено мали прозорчиња, затворени со ковано железо и перде закачено на железен корниз, а под прозорот, кој има улога на долапче, во метално коритце - пластични жардиниери засадени со ползавци.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Ноќта влегува низ малите прозорци на патувачката куќа. Жолтите ѕидови се покриваат со темномаслинести сенки.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Куќата е соѕидана од камен, со два мали прозорца, по ќерамидите се фаќа темно и суво мовиште.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Низ малиот прозорец се наѕираат по небото студени парчиња срчи, - Благоја лежи неподвижно и мисли за животот на простиот човек за кого коњот значи колку и судбата на неговата челад.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Се зборуваше дека жените шетаат од другата страна на зградата на која ние гледавме само мали прозорци опшиени со мрежи.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Имавме по два часа за шетање низ паркот и тоа време јас максимално го користев во првите неколку дена, а потоа се почесто останував затворен во ќелијата загледан низ решетката во еден од малите прозорци од женскиот дел, од каде ми се чинеше дека ме опсипува бран на светлина што ми е наменета само мене и која само јас ја чувствувам, убеден дека таму една жена го има истото чувство кое потоа продолжува во долг плач со солзи кои се и мои солзи.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Низ малиот прозорец се наѕираат по небото студени парчиња срчи, - Благоја лежи неподвижно и мисли за животот на простиот човек за кого коњот значи колку и судбата на неговата челад.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Куќата е соѕидана од камен, со два мали прозорци, по ќерамидите се фаќа темно и суво мовиште.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
На северната страна имаше само едно мало прозорче.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Под ридот гробишта, а под нив, бараки наредени како под врвца – долги, со тесни, мали прозорци низ кои, поради железните решетки, небото се гледа во квадрати.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Весна ги криеше цигарите во подрумот за да не ѝ ги најде мајка ѝ, та кога ќе одеше да земе нешто од подрумот, пушеше пред малото прозорче за да излегува чадот надвор.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Од големиот стог се стркала сонцето на пат и уплашено од кучињата се разбега низ тесните сокаци криејќи се зад малите прозорци на куќите Триејќи ги очите селаните ги врзуваат немирните кучиња за плот И свирејќи, со косите на рамо се разлеваат со сонцето по ливадите.
„Дождови“ од Матеја Матевски (1956)
Еве ја онаа долга улица што се мрешка од ладниот повев на тихото помирено сознание: овие мали прозорци беа полни со сон и младо утро во гранките што се препелка и имаше во нив очи со густа сончева прашинка што ја постилаа штедри пред нашиот припитомен од
„Дождови“ од Матеја Матевски (1956)
Полуразурната е, има само едно мало прозорче и една дрвена искривена врата.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Над неа имаше две мали прозорчиња во облик на срце, едното со розова рамка, другото со сина.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Потоа јасно видов: собата имаше низок таван, ептен мали прозорчиња и земјен под.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)