македонски (прид.) - поезија (имн.)

А Окован настојувам да се движам Не знам зошто утрово одново ме опседнува прашањето за Орфеј и Исус во современата македонска поезија.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Она што е исклучително важно, и во песните во кои првпат се пее за нешто за што не се пеело досега, се препознава типичната матрица на т.н. антеовска песна, еден од најбележитите и најзнаменитите певови во современата македонска поезија.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Ова „благо“, речиси скриено додворување кон зборот е најбистрата проверка на сопствената мисла што поезијата ја очекувала да ѝ се јави како привидение во долгите затементи години на нејзиното непостоење, до појавувањето на македонската поезија во постоењето на другите поезии.
„Вечната бесконечната“ од Михаил Ренџов (1996)
- “Димитар Митрев – Фотомонографија”, “Дијалог”, Скопје 2004 година.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Избори од поезијата објавени на други јазици: - “Кавез” (на српски) “Графос”, Белград, 1979.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
- „Современа македонска поезија” – на македонски и англиски јазик (Во рамките на едицијата Македонската литература во 130 тома).
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Застапен во антологии на македонската поезија: Објавени во Англија, Индија, Полска, Словачка, Белгија, Израел, Русија, Србија, Турција, Албанија, Шпанија, Узбекистан, Италија, Чешка, Малезија.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Составувач и приредувач на книгите: - "Македонската книжевност во книжевната критика", пет тома (1974).
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
- "Поетски текови" (Студија за македонската поезија), “Штрк”, 2002.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Сликата – една од водечките и најценети достоинства на современата македонска поезија е облик низ кој мислата се мачи да го скамени невидоизменето нашето некогашно време; впечатлива слика на разделбата со оние што одеа на туѓина, сликата на велигденското оро, сликата на жетвата се составки на духовниот пејсаж на македонската географија и обраќањето кон неа не значи враќање кон нејзиното време туку протест кон духовната унификација што произлегува од нашата инертност.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
И доколку времето не е само категорија на траење и менливост туку и оска на правдата – вистина е дека современата македонска поезија, најсуптилно меѓу сите творечки дисциплини, откри една значајна и филозофска и психолошка посебност на македонскиот народ: неговото чувство за временска дистанца; чувстото да ја различи минливоста од трајното.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Преведува на македонски поезија од руски јазик.
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
Почнавме да пееме македонски песни, да играме македонски ора, да рецитираме македонска поезија.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Крсте ЧАЧАНСКИ (25 септември 1949, с. Драслајца – Струга, 2003). Тој е истакнат македонски раскажувач, романсиер и поет. Почина на 13 јуни 2003.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Застапуван е во сите антологии на македонската поезија објавени кај нас и во светот.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)