класичен (прид.) - музика (имн.)

Ете затоа, нашите политичари кога ќе сфатат дека го осиромашуваат јазикот со зборови што немаат значење, бараат поткрепа кај личности: меѓу политичарите од странските политички сцени, меѓу нашите неимари на уметноста (интерпретатори на народна, забавна и класична музика), меѓу луѓето од спортот (голгетери, кош забивачи и др).
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Поп и џез музичарите несомнено на повеќе начини се поврзани со употребата на марихуаната верувајќи во значајните можности на оваа супстанца во подобрување на креативноста, изведувачките способности и способноста за импровизација, што е многу важно кога е во прашање џез музиката, којашто како музичка форма не е толку изведувачки ограничена во споредба со класичната музика, во која изведувачот мора стриктно да се држи до нотниот текст. 144 Margina #8-9 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Тука, во Солун, тој беше начин на живеење.  Во текот на овие посебно тешки месеци без Цви, таа уште повеќе се чувствуваше странец во овој град на кој маж ѝ му беше духовниот предводник, а нејзе најважната врска.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Се труевме со класична музика, „упражњававме“ музичка медитација, ги делевме и радоста и тагата, а најмногу стравот... дали ќе успееме.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Така, џезот ќе стане универзален дух на планетата, еден вид светска музика на иднината, како што е тоа и класичната музика; формата на џезот е вселенска, универзална, и во суштина – интелектуална, а интелектуализмот не е национален, туку космички.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Таа беше едуцирана на инакво однесување, на друг јазик, на потивок говор, на друг начин на облекување, на други вредности, нејзиниот маж на симболично навестено, ненагласено носење брада, на класична музика, на Европа, на германски повлијаената кујна, на фин бекерај, не на груби лебови, симити и јадења што се носат на глава во зачадените турски фурни, на инакви вкусови, со други културни печати, на Западот, во кој Истокот се вплетуваше како идеја за далечното потекло, длабокиот корен, идентитетот положен во далечините од минатото.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)