исчукан (прид.) - леѓен (имн.)

И тогаш, одново соочен со својата телесност, покрај топлината на шпоретот на дрва потпален од некоја невидлива рака пред да дојде, додека гол до половина се плискаше со водата од некој исчукан леѓен, со мирисот на дуњите над гардеробот, повторно ќе ја слушнеше музиката.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)