историски (прид.) - простор (имн.)

Народот на тој историски простор како да не сака да осознае кој бил и што бил, кој е и што е.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Можеби токму во оваа смисла треба да се протолкува специфичноста и осаменоста на македонскиот историски простор кој со сета своја историска густина како да е предодреден - за утопија.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Бернард Лоун, пак, вели: „Затоа, само оние кои го гледаат невидливото - можат да го направат и невозможното“.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)