истоимен (прид.) - расказ (имн.)

Познати му се збирките: Жена на каменот, Елена, жена што ја нема (според истоимените раскази), подолгиот расказ Госпоѓица и др.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
„Зар не гледаш, зар не виде оти јас сум ангел, а не старица“, ќе рече сестра Ангелина од истоимениот расказ, а раскажувачот ќе додаде: „Како самиот Господ да ја пресоздаде ликата на сестра Ангелина.“
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Негови позначајни раскази се: Смртта во Синановото теќе, Мустафа Маџар, Жед, Аникините времиња, Ќоркан и Швабицата, Мостот на Жепа, Елена, жена што ја нема, На брегот...
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Меѓу многуте „претставници“ на божјаците од прозата на Ренџов, се паметат ликовите на Сане Сандин од Човекот што го немаше во законот, Ефрем Ефремов од Сенка, Невена, Ристосија и Кијмет од истоимените раскази, Мише Сечко, гулабарот од Светиот дух и др., но меѓу сите нив по својата уметничка впечатливост особено се истакнуваат Сане Сандин, Невена и Кијмет.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)