ист (прид.) - среќа (имн.)

Ковертот на благодарноста што ја претставуваше во одредена мера и мојата судбина веројатно се наоѓаше во сината папка што иследникот ја оставаше во фиоката од неговата десна страна додека излегував.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Како да сакаше да ми рече: столот на кој седиш ја претставува вашата заедничка судбина но при услов да ја имаш истата среќа што ја имаше и тој.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Сите ги следи иста среќа, ама едни само се прават дека не е така.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Отпосле им притежнуваат торбите полни со љубов и среќа, отпосле, бришејќи си ги измрсените муцки, разбираат дека нема такви на кои, кога тогаш, не им се парчосала барем една од кристалните чаши со која наздравиле првпат.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)