ист (прид.) - ритам (имн.)

Зар, како шагринската кожа? Зар како таа што се смалува и животот со истиот ритам се гаси?
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
За момент застана, се сврте назад и, кога виде дека никој не доаѓа по неа, го продолжи чекорењето во истиот ритам, зборувајќи тивко, но со жестина и отсечно: “Јас ќе горам, можеби, да, јас ќе горам, тоа е сигурно, но и вие ќе имате иста судбина.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Во ист ритам, ја приклучив антената и како што претпоставував, се потврди чувството за отсуство на промената.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Со него, паралелно во ист ритам, одеше и неговиот бик Чако, разјарен, лаком во своите потреби, кој подгонет од неудобноста на студот, веднаш јурна низ угорницата, без да го почитува својот стопан.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Барабанот на потсвеста чукаше во ист ритам: „Барај, барај го, во него е решението на загатката.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)