ист (прид.) - вечер (имн.)

Го примнаа во пансионот и уште истата вечер со покривчето на рамо се пресели од Жиовчеви во Влашкиот ан. Му олесни на душичката.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
2. Конзулот си достоја на зборот и му ги теслими на валијата „бунтовниците“ Шаќира и Ѓура пак со интервенција да им се суди по царските закони, и овие се најдоа уште истата вечер во Катилана.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Истата вечер проучувачот на природата умре поради инфекција.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Мора да го следела до тука, зашто не беше веројатно дека сосем случајно шетала истата вечер по истите мрачни попречни сокаци, на километри далеку од кој било кварт во кој живеат членови на Партијата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
За првпат му направија таква чест. И за последен. Истата вечер умре.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Истата вечер, звукот на гајдата го облеа небото, зурлите и тапаните трештеа низ кориите, одбивајќи го својот звук од младите букови стебла.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Некои беа нестрпливи и сакаа да одат да ја земат камбаната уште истата вечер, ама постарите ги искараа, рекоа оти таа работа не е за по ноќе кога луѓето може некаква беља да ги снајде и, не дај Боже, и камбаната да ја загубиме.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Јас уште истата вечер кога Земанек преспал со новата кадровичка во партијата, знаев: го знаев тоа според начинот на кој влезе, ги собу чевлите, според начинот на којшто ме прегрна.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Истата вечер, по давањето збор, не може да заспие од возбуда па излегува да се прошета низ парискиот латински кварт каде што влегува во едно бистро и сосема случајно го запознава младиот, сиромашен пејач Пол кој и самиот доаѓа од Америка и студира пеење во Париз.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Истата вечер стариот Голдблум, облечен во ноќна анетрија, додека жена му држеше свеќник над главата, ги броеше, потплукнувајќи меѓу прстите, крупните банкноти што ги редеше на постелата, подготвувајќи ги, заедно со неколку обврзници, како практична поткрепа на предлогот што го подготвуваше за утрешниот разговор со син му. „Дојдете”, ми рече д-р Астерид.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Би сакал сега да ѝ кажам колку е глупаво нејзиното суеверие, но таа умре истата вечер кога безуспешно се обидов да го скршам огледалото.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Истата вечер Луман, изненадно, дојде кај деда Бошка. Влезе смешкајќи се.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)