ист (прид.) - сум (гл.)

Тури, цар Александар си ги кладе у другите чеши.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Зеле да се чудат: - Абре, он е, заедно ние, го знам - вика - он е!
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Как ќе речиш!
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
И вој му веле: - Да, истиот сум - веле - така приличам и за тоа мен цар Александар ме праќа на најтешките работи.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Дојде да вичерат. Му давале златни чеши.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Му вика тој: - Абре, истиот сум - веле - ти кажувам оти истиот сум, на него прилегам.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)