избезумен (прид.) - страв (имн.)

Се сетил за некој Мустафа-ефендија, ситноглав човек со ретки мустаќи, повлечен хипохондрик со избезумен страв на лицето и од најбезначаен инсект, градски ќата и прочуен пеач од чиј глас ноќите во беговските куќи станувале посветли.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Барајќи настани што биле без врска со нив, со нивната тогашност, им бегал на претчувствата. Од него говорела ракијата.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)