златен (прид.) - ковчег (имн.)

Под една мермерна плоча на сараите, се чуваше во златно ковчеже голем, скапоцен прстен, што се предаваше од колено на колено, како светина на неговата фамилија.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)