збрчкан (прид.) - кожа (имн.)

Имаше околу осумдесет години, беше, или така јас ја видов, здрава, сува, ковчеста, со збрчкана кожа и раце суви и корави.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
6 Со чкртање на коските му се тргале на сонот. Земјата, до суровост со збрчкана кожа, лазела во бранови кон светлоста на ридиштата, кон измамувачката топлина на источната шумичка.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Не знаел што се случува - се тргнал ли видовникот од вкочанетоста или само ветар му ја поткренал гуњата со која бил припокриен.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)