загадочен (прид.) - човек (имн.)

На крајот уште ќе ве погледне крајно внимателно, потоа ќе плукне пред себе и ќе си замине.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Едно време вие гледате по него и во себе си го велите она што го зборуваат сите негови жртви, токму: „Каков е овој, сепак, загадочен човек!...
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)