жолт (прид.) - грива (имн.)

Од време на време Пела спретува, сака да се откачи од вратот на мајка си, сака да се слизне долу на калдрмата и да чекори крај Мурџо, со едното раче во раката на мајка си, а со другото - за жолтата грива на Мурџо.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Песно, изгубен еден сон или одронет само во чудното невреме или во оној моментен мир омеѓен со ножевите на молњите носи дожд тоа суморно течење на денот кон нашиот осамен остров поплава една носи тој летен ветер што ја капе својата жолта грива од лисја во меката прашина.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)