жив (прид.) - реч (имн.)

Во оваа смиспа тој не пишува за да ја замени својата жива реч туку поради тоа што постои несовладлива разлика меѓу човекот и напишаното: тоа е, пред сѐ, големата, егзистенцијална оддалеченост меѓу него и - записот.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Ние не верувавме во новото тие се исцелуваа од промената нас нѐ опфати очајот на вечноста нив чудотворноста на живата реч.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)