жив (прид.) - грч (имн.)

Не фолираше: се мачеше, беше жив грч и броеше еден, два, три, четири, пет, до илјада и двапати повеќе и пак сонот не можеше да се провлече под рампата на неговата свест.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Се згрчил над малку живиот грч на животното, заплакал.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)