единствен (прид.) - остаток (имн.)

Децата на Роза и Марие беа мртви, а единствениот остаток од семејството кое не го создадов беше една избледена крвава трага на ѕидот до мојот кревет.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
А таму немаше многу што да се види. Крв, крв и овд-онде по некое бело и по некое сиво влакно, единствени остатоци од мртвата овца и кучето.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)