еден (прид.) - бев (гл.)

Едни беа за спогодби. Да им плаќаат по нешто на силниците, за да ги остават мирно да си живеат како досега.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Едната беше Маџирка. Ја викаа Маријанти.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Едната бев јас. 1.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Долж целата десна страна беа распоредени три простории: едната беше убаво наместена канцеларија на сопственикот на механичарската работилница „Лихнида“ на Едо Бранов од Охрид, а во другите две соби, во продолжение на канцеларискиот простор, живееја двајцата од вкучно четворицата вработени работници.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
- Еден беше Марко! – повторуваат и продавачите и купувачите, а тоа, признавам, ми се допаѓа.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)