духовит (прид.) - начин (имн.)

Зошто не ги напаѓаа бродвејските мјузикли во кои, во една претстава, имаше повеќе педери отколку во цел Фектори?
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Митревци по светот колку да ми сакаш“, рече мутулавата за која сега авторот се посомнева дека и не е сосема мутулава па ѝ го награди духовитиот начин на прашување: „Геровски“, рече Едо.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Ако тие напади би биле напишани на паметен и духовит начин, тогаш сите ние во Фектори би ги читале со нескриено задоволство, но ако некој би ги пишувал од „морално гледиште”, навистина би бил погоден.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Мислам, зошто не напаѓаа токму нас?
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Шутиот тоа го изведуваше на мошне духовит начин, но не и непресметано.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)