дрвен (прид.) - сандак (имн.)

Телото првин го измија од земјата со водата донесена во котле, потоа го легнаа во приготвениот дрвен сандак искован од груби штици, и сандакот го заковаа.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Виолинска футрола (дрвен сандак потпрен на ѕид) маса, книги, нагорен килим.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Нејзината Деспина, потаму, над големиот дрвен сандак силно ја стискаше Пеличка во својата прегратка, чиниш во себе сака да ја стопи.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Виолинската футрола во аголот е обичен дрвен сандак.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Кога ќе ги подотвореше питите, оттаму ќе му замирисаше тестото на домашниот леб од детството што го месеше баба му и го печеше во домашната фурна двапати во неделата, а го држеше во дрвен сандак на ногалки и со дрвени шајки, покриен цело време (лебот) под цедило, ни исушен ни стврднат со денови.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Порачуваше германски книги од Пешта и Виена, француски од Париз, откаде, во лакиран, дрвен сандак со етикета „L`orgie expressif Mustel“, му пристигна инструмент со благи типки.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)