долг (прид.) - момент (имн.)

„ а тој само се насмевна, како да беше негова заслугата што сè се одвива според негова волја и дури тогаш седна на оној стол што му се потсечени нозете а дланките ги качи на колената; знам оти токму така постапуваше секогаш кога нешто очекува но не дај боже тоа нешто да биде од оние, лошите; а потоа неколку долги моменти со своите суви очи шеташе внимателно, како да бара нешто што намерно е скриено од него.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)