долг (прид.) - есен (имн.)

Зад прозорецот, на работ од селото, видикот завршуваше со необјаснива посребреност на црногорицата и со некаква замагленост зад која немаше ни минато ни иднина. на црковните кубиња, поточно на крстовите што се креваа над поцрнетите покриви на бе з ред градените куќи, стоеја омрцлавени чавки со претчувство на блиска и долга есен.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)