длабок (прид.) - загриженост (имн.)

Убавината кај Чинго меѓутоа ги носи пред сѐ отисоците на човековата убавина во чие име младиот писател ги искажува со сериозна и длабока загриженост и вистинитост своите големи и нестивнати стравови.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
- Бојанчо, ќе можеш ли да си одиш? - со сериозност и со длабока загриженост праша дедо Иван.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)