длабок (прид.) - вир (имн.)

Со тој чудесен опис, ќе исчезне `рбетот на бикот во длабокиот вир. Тоа е вистинскиот крај на расказот.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
- Личам на деда си, - се насмеа момчето и се стрча кон поточето, кон длабокиот вир, да ги лови неуловливите пастрмки, што со денови ги гледаше, а веќе трет ден се обидуваше да ги улови.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Одненадеж сети милина дека пропаѓа во тие о ч и д л а б о к и, чиниш длабок вир - ама од него блика некаква с в е т л и н а... заџарена молчи.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Над неа очите-машки очи - и длабок вир, и светлина...
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
- Огнот да го разгориме. - Да гори - да не би да ја одмине домаша наша момчето со огнено име и со длабоки очи - во кои се загледала Ѕвезда наша - и во нив пропаднала - небаре длабок вир...
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
А јас - што сум сторила? - Предвреме сум се загледала во очите - длабоки вирови - и бликнаа солзи, чиниш, росна капка за секоја планинска темјанушка.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
По овој збор Суљо нареди, та речиси половината сејмени се накачија на мостот и првите веќе беа на другиот крај, кога од врбјаците под мостот и над мостот се заорија бесни викотници и залп од стотина пушки, а во тој момент мостот се урна надолу и пропаднаа во длабокиот вир.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
И така се најдов над една подводна карпа, во прилично длабокиот вир.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Наврапито се свртува наназад - лице в лице со Јана.. се џари во очите, темните очи - ама без светулки - светулките згаснале во некаков длабок вир од тага.. ја гледа, усните ѝ се движат, гласовите испрекинато навлегуваат во неговата душа, небаре далечно ехо: Тато ѝ кажуваше на мама - дедо ти ја продал ливадата - не ми се веруваше... не сакав да поверувам...
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)