див (прид.) - око (имн.)

Небото, зем-јата, луѓето, избледените розови тули, балконите од ковано модро железо, мандолината зрела како плод во рацете на човекот со, чиниш, безброј прсти, искинатите парчиња од рекламни плакати веени од ноќниот ветер како конфети — колку беше тоа Пикасо, а колку Џорџ Смит што гледа наоколу со дивите очи на Пикасо? се прашуваше во очајание.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)