див (прид.) - коза (имн.)

Беше згора над таа модрина, високо горе, заедно со тоа заискрено утро, ѓаволски добро за лов на диви кози, со сиот тој тврд снег и со сиот овој раскош на разденувањето.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Го гледаа белото блескаво езеро долу пред нив сѐ до малото езеро и мрачните албански планини, ги починуваа очите на зеленилото спрострено под нив, понекогаш ќе здогледаа срна како пасе мирно и одвреме-навреме уплашено ја крева главата да разгледа дали некој не ја демне, а живо задоволство беше кога ќе се појавеше дива коза, една или повеќе.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Каков што беше тромав на изглед, сега одеднаш, кога немаше друг излез трчаше кршкајќи надолу како да е некоја дива коза.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Знаеше многу работи за дивите кози. Знаеше како треба да се ловат сите дивинки, но за дивите кози тој сега просто почувствува по својата кожа како му се приближуваат оние волшебните пет минути, што се потребни за тој лов, исто како што е потребна и пушката.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Тој е подвижен и се совпаѓа со периодот на Стрелец, а може и со Шкорпија, односно со Дива Коза.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Не ќе биде лошо, мислеше сега Змејко, во сите тие денови да си удриме нешто, некој заек, или некоја срна, некоја дива коза можеби, или некој јарец.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)