делкан (прид.) - штица (имн.)

Селаните одамна пожнаа, овршија и го прибраа житцето во амбарите, направени од букови делкани штици.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Дворот сега е скриен зад високата дрвена порта од делкани штици.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)