грчки (прид.) - поп (имн.)

Божем со добро нашите да ги наговори да го вратат грчкиот поп.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
А дека било вистина тоа на што се помислуваа тогаш Христијаните на Потковицата, дека некои од нивните му го „пресретнале“ патот на Хаџи Ташку, се дозна многу подоцна, во времето кога се востанови егзархијата па грчките попови повеќе немаа смелост да се мешаат во работите на Потковицата. И пак оттаму, од тевтерот Акиноски.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Ние грчките попови меѓу вас славјанобугарите шириме божји мир и култура, а не умирачки.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Но има неколку години како се припрати, со бројна дружина составена од Турци и ѓакони вооружени со пиштоли, со топузи и со крстови, прилепскиот грчки поп, некојси Хаџи Ташку, Влав, и се натура тој да ги врши обредните работи и околу Водокрстот и околу сите празници во Потковицата - така било од памтивек, вели, сите работи во врска со христијанската вера во Потковицата ги вршеле грчки попови и на грчки јазик.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Во тоа време не само што селото добило учен човек туку во Брезница наша имало и грчки поп.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Јас не знам ни како дошол грчкиот поп ни зошто нашите го избркале, ама се раскажува дека прво Јоше Ластагарков се степал со Митрета Гагов на сретсело.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Најмногу ги споменуваше душманите, мислејќи на Турците и на Фанариотите за кои дури подоцна разбрав оти тие биле грчки попови и гркоманите.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Грчкиот поп во Браново, каде што дедо Геро очекувал, му јавил на Куцовангелис за тоа што намера имаат брановци.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)