втренчен (прид.) - и (сврз.)

Нејзините очи се сретнаа со неговите и јазикот почна да му се плетка, но погледот му остана втренчен и не можеше да се откачи.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Го задржуваше здивот, исчекуваше, сосема втренчен и напрегнат.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)